26 lutego 2015 r. minęła 50 rocznica śmierci wybitnego lekarza i historyka medycyny – prof. Adama Wrzoska. W zbiorach Archiwum PAN (Oddział w Poznaniu) znajduje się jego spuścizna. Niestety nie wszystkie archiwalia są w dobrym stanie fizycznym. Dlatego Pracownia Konserwacji Materiałów Archiwalnych Archiwum Państwowego w Poznaniu podjęła się wykonania restauracji kopii dyplomu doktora medycyny nadanego Adamowi Wrzoskowi w 1902 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Dokument był bardzo zabrudzony, pognieciony, miał liczne zacieki, przedarcia i duże ubytki papieru. Uszkodzenia były efektem niewłaściwego traktowania go przez lokatora domu na poznańskich Jeżycach, w którym go odnaleziono na początku maja 1945 r.Napisał o tym sam prof. A. Wrzosek na odwrociu dyplomu: „Przykład barbarzyństwa niemieckiego. Kopia dyplomu mego znaleziona w takim stanie w domu przy ul. Słowackiego 38 w mieszkaniu nr 9, które zajmował Niemiec Hans Gűnther, o czym świadczy pieczątka jego kilkakrotnie na drugiej stronie odbita. P.s. Niniejszą kopię dyplomu przyniesiono mi 3.V.1945 znalezioną wśród śmieci w mieszkaniu 9 przy Słowackiego 38. Mieszkanie zajęli Polacy dopiero 2.5.1945 r. A.W.”
Adam Wrzosek urodził się 6 maja 1875 r. w Zagórzu. Zmarł 26 lutego 1965 w Poznaniu. Urodził się w rodzinie szlacheckiej, herbu Dołęga. Studiował w Kijowie, Zurychu, Berlinie, Paryżu, Krakowie i Wiedniu. Od 1910 r. był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wykładał tam historię medycyny. W 1918 r. został profesorem w Warszawie, a następnie w 1920 zamieszkał w Poznaniu – został tu powołany na stanowisko organizatora i pierwszego dziekana nowo utworzonego Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego. W latach 1935-1939 kierował też Zakładem Historii Medycyny na Uniwersytecie w Wilnie. Był założycielem Polskiego Towarzystwa Antropologicznego i Towarzystwa Historii Medycyny (w latach 1924-1927 był jego prezesem). Zajmował się też redagowaniem takich periodyków, jak: „Wiadomości Antropologiczne”, „Archiwum Historii i Filozofii Medycyny”, „Nowiny Lekarskie”. Był członkiem Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.
W 1945 powrócił do Poznania, by odbudować zdewastowany przez okupanta niemieckiego Zakład Historii i Filozofii Medycyny i Zakład Antropologii.
W latach 1957-1960 był przewodniczącym Oddziału Poznańskiego Towarzystwa Historii Medycyny. Jego księgozbiór wszedł w skład zbiorów Muzeum Wydziału Lekarskiego UJ.
Był doctorem honoris causa Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie (1929), Akademii Medycznej w Poznaniu (1961) oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego (1964).
Imię Adama Wrzoska nosi niewielka ulica na poznańskich Winiarach (odchodzi od Alei Solidarności, druga – niepołączona część – znajduje się między szpitalami MSW a wojewódzkim) oraz przesiadkowy przystanek MPK Poznań tamże (linia tramwajowa na Piątkowską). Jego imię nosi także budynek Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego (Collegium Wrzoska) przy ul. Dąbrowskiego w Poznaniu. Dorobek uczonego stanowi około 470 pozycji – głównie z dziedziny bakteriologii, antropologii, etno¬grafii, patologii ogólnej i doświadczalnej, onkologii eksperymentalnej, medycyny sądowej, pediatrii, filozofii medycyny, propedeutyki lekarskiej, etyki, logiki i historii medycyny, a także historii kultury i polskiej historiografii medycznej.